Παγκόσμιος Ρυθμός

Όπως έχει αποδείξει η κβαντική φυσική ζούμε μέσα σε ένα σύμπαν που δεν είναι παρά ενέργεια. Ένας χυλός τεράστιας κοχλάζουσας ενέργειας είναι ολόκληρη η πλάση. Το κάθε αντικείμενο είναι απλώς ένας χώρος πιο μεγάλης πυκνότητας ενέργειας. Ανάμεσα σε μένα και σε σας υπάρχει ύλη που δονείται ακριβώς ίδιας σύστασης μ’ αυτή που υπάρχει μέσα μας, απλώς βρίσκεται σε αραιότερη μορφή. Τα πάντα δονούνται και η συχνότητα αυτών των δονήσεων καθορίζει το πώς θα εμφανιστεί το κάθε τι, μη εξαιρουμένου του σώματός μας, το οποίο αισθάνεται τις σκέψεις μας και αποτελείται από μετρήσιμα ενεργειακά συστατικά μέρη. Το υλικό μας σύμπαν και όλα όσα αυτό περιέχει είναι ένα παλλόμενο σύστημα. Η ίδια η πράξη της δημιουργίας μέσω της οποίας το μη εκδηλωμένο παίρνει υπόσταση είναι μια παλμική συχνότητα. Οι κραδασμοί αυτής της πρωταρχικής συχνότητας μειώνονται ανάλογα με το βάρος της ύλης το οποίο προσπαθεί να δονήσει. Είναι ο παγκόσμιος ρυθμός ο οποίος διέρχεται και συντονίζει όλη την πλάση.

Επαναλαμβάνω : Είναι η μία, η πρωταρχική συχνότητα η οποία παλμοδονεί ολόκληρο το σύμπαν, είναι η υπέρτατη μία συνειδητότητα της οποίας οι δονήσεις μειώνονται ανάλογα με το υλικό βάρος το οποίο η κάθε ατομική μονάδα φέρει πάνω της. Είναι η Πηγή της Ζωής η οποία δονεί εμένα, εσάς, τα ζώα, τα φυτά, την πέτρα. Πόσο από αυτή την ενέργεια αλήθεια έχει εκδηλώσει ο καθένας από εμάς στη ζωή του ;



Τι είναι αυτό που μας εμποδίζει να ανεβάσουμε τις δονήσεις μας και να εναρμονιστούμε με την θεία αυτή πρωταρχική συχνότητα; Είναι η ταύτιση με τον μικρό τον ψεύτικο εαυτό μας. Είναι η ψευδαίσθηση ότι εγώ κι εσύ είμαστε δύο διαφορετικά πράγματα. Είναι η λήθη που μας εμποδίζει να θυμηθούμε την αλήθεια. Η κβαντική φυσική μας αποκαλύπτει όμως : Η φύση δεν μας έφτιαξε μόνους. Δεν μας έκανε ξεχωριστούς από τα άλλα φυσικά γεγονότα, από τους άλλους ανθρώπους. Η φύση έφτιαξε όλο το σύμπαν ενιαία. Ότι κάνουμε εμείς έχει επίδραση σε κάθε τι που υπάρχει μέσα στο σύμπαν. Δεν μας έφτιαξε η φύση μόνους. Γίναμε μόνοι γιατί εμείς το επιλέξαμε. Όλοι είμαστε υπόγεια συνδεδεμένοι. Όλους μας τροφοδοτεί το ίδιο ρεύμα. Όλοι είμαστε ΕΝΑ ! Αυτή την ενότητα κι όχι τη μοναξιά καλείται η ανθρωπότητα να ξανανακαλύψει σήμερα για να επιβιώσει.

Η συνειδητοποίηση και μόνο ότι μπορούμε ανεβάζοντας τις δονήσεις μας να εναρμονιστούμε με την δονούμενη Πηγή της Δημιουργίας και πως μπορούμε να ενεργοποιήσουμε οτιδήποτε στο οποίο θα επικεντρώσουμε την προσοχή μας, είναι μια μεγαλειώδης αφύπνιση.



Υπάρχει ένα αόρατο ενεργειακό πεδίο από το οποίο προέρχονται τα πάντα. Μέσω της επίγνωσης και της απελευθέρωσης του εαυτού μας από τα υλικά βάρη και κυρίως από τον εγωισμό μας αποκτούμε την δυνατότητα να ανεβάζουμε τις δονήσεις μας, να εναρμονιστούμε με την ίδια παλμική συχνότητα αυτού του ενεργειακού πεδίου και να φτάσουμε σ’ αυτό που αποκαλείται «Θεϊκή καθοδήγηση». Μοιάζει να είναι νόμος του σύμπαντος ότι δύο παρόμοιες συχνότητες έλκονται μεταξύ τους, ενώ όσες είναι ανόμοιες δεν αναγνωρίζουν καν η μία την άλλη. Όταν βρίσκεστε σε κατάσταση εγρήγορσης και παρακολουθείται σταθερά όλες τις σκέψεις σας, μπορείτε να παρατηρήσετε σε πια συχνότητα εκπέμπετε και ποια συχνότητα δέχεστε. Όταν αντιλαμβάνεστε πως κάποια σκέψη σας είναι δυσαρμονική μπορείτε να την διορθώσετε. Κάνοντάς το αυτό, ενεργοποιείτε την θεϊκή καθοδήγηση, επειδή τώρα πια σκέπτεστε στην ίδια συχνότητα με την ενέργεια της Πηγής.

Είμαστε ζωντανά πορτρέτα του ενός Θεού, της ζωής, της ύπαρξης ή όπως αλλιώς θέλετε να ονομάσετε την δύναμη που ζωοποιεί τα πάντα. Είμαστε έργα τέχνης. Το βαθύτερο μυστήριο, το απώτατο μυστικό της ύπαρξής μας είναι ότι δεν είμαστε απλά ο εαυτός μας, αλλά εικόνες. Η ουσία μας έγκειται όχι στον εαυτό μας, αλλά στο ότι αποτελούμε αντίγραφο, φωτογραφία κάποιου άλλου. Μόνο όταν καθρεφτίζουμε αυτό τον άλλο γινόμαστε ο εαυτός μας. Είμαστε ένα λευκό πανί πάνω στο οποίο προβάλλεται ο Θεός. Αν η προβολή πάψει, τίποτα δεν μένει. 



Μπορούμε λοιπόν κάθε φορά που τελειώνει η μέρα να ρωτήσουμε τη συνείδησή μας: 

Τι εικόνα προβάλλαμε σήμερα ;

Πως σπαταλήσαμε το χρόνο μας στη γη ;

Πόσο αξιοποιήσαμε την μέρα μας ;

Πόσο Φως ή Αλήθεια μεταφέραμε μέσα από το σώμα μας ;

Πόσο επανασυνδεθήκαμε με τον ανώτερο εαυτό μας ;

Γιατί ξεχάσαμε την αληθινή θεότητά μας ;

Γιατί χάσαμε την αγάπη και τον σεβασμό ο ένας για τον άλλον ;

Γιατί απομακρυνθήκαμε από την μακαριότητα, την ειρήνη, τη δύναμη, τη σοφία ;

Αν κρύβουμε αυτές τις ιδιότητες μέσα μας, γιατί δεν είμαστε σε επαφή μαζί τους ;

Μήπως τελικά προβάλαμε περισσότερο «εγώ» και λιγότερο «Θεό»;


Πηγή: http://nekthl.blogspot.gr/2011/02/blog-post_17.html