ΙΗΣΟΥΣ, ΜΑΣΟΝΟΙ ΚΑΙ ΕΞΩΓΗΙΝΟΙ
Στις μέρες μας, ο Ναός της Σιών ακούστηκε για πρώτη φορά δημόσια, και το θέμα έγινε ευρύτερα γνωστό, το 1981 με την έκδοση του βιβλίου Holy Blood, Holy Grail των Μπέιτζεντ, Λίνκολν και Λέιγκ. Το βιβλίο ήταν τόσο εντυπωσιακό και περιείχε τόσο παρατραβηγμένες υποθέσεις, που πολλοί αναγνώστες του το θεώρησαν εντελώς ανακριβές και αναξιόπιστο. Πάρα πολλοί ήταν εκείνοι που αμφέβαλλαν και για την ύπαρξη ακόμα του Ναού της Σιών, ενώ υπάρχουν πολλές υποψίες πως το κείμενο αυτό υπήρξε η βάση πολλών "παραδόσεων", που αναπτύχθηκαν κυρίως σε απόκρυφους και μαγικούς κύκλους και υποστήριζαν πως ο Ιησούς ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Μαγδαληνή και ότι οι απόγονοι τους ζουν ακόμα σε διάφορες βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης.
Σύμφωνα με τον Ρ. Α. Γουίλσον, που έκανε πολλές έρευνες σχετικά με το ζήτημα, το ιστορικό σενάριο του βιβλίου παρουσιάζεται αδύναμο ως προς την εγκυρότητα των αποδείξεων. Κάποιες από τις υποθέσεις του είναι αδύνατο να γίνουν αποδεκτές ή να απορριφθούν από ιστορικούς, που επιχειρούν να τις εξηγήσουν με τις υπάρχουσες επιστημονικές μεθόδους τους. Οι γενεαλογίες, που συνδέουν τον οίκο των Αψβούργων ή τον πρίγκιπα Μπερνάρ της Ολλανδίας με τη Μεροβιγγιανή Δυναστεία των βασιλιάδων του Μεσαίωνα, φαίνεται να συγκεντρώνουν πολλές πιθανότητες να είναι αληθινές. Αν και υπάρχει πάντοτε μεγάλη αβεβαιότητα σχετικά με το ζήτημα της καθαρότητας του αίματος στις βασιλικές οικογένειες της Ευρώπης, υπάρχουν από την άλλη πλήρεις γενεαλογικοί κατάλογοι, που δίνουν στον καθένα την δυνατότητα αναγνώρισης. Υπάρχουν βέβαια και άλλες δευτερεύουσες υποθέσεις, όπως για παράδειγμα η πιθανότητα να ήταν μέλος στο Ναό της Σιών ο Ισαάκ Νεύτων. Η πιο ισχυρή όμως υπόθεση των συγγραφέων παραμένει η προσπάθεια τους να συνδέσουν τη Μεροβιγγιανή Δυναστεία με τον Ιησού.
Και άλλοι συγγραφείς ασχολήθηκαν με τον Ναό της Σιών δίνοντας πληροφορίες για τελείως διαφορετικά, πλούσια σε φαντασία σενάρια. Το 1973 εμφανίστηκε στην Αυστρία το βιβλίο Les Dessous d' une Ambition Politique από τον Αυστριακό δημοσιογράφο Μ. Πάολι. Η θέση του συγγραφέα στο βιβλίο ήταν αρκετά προσγειωμένη και οι αμφίβολες υποθέσεις του ελάχιστες. Ο Πάολι είχε ανακαλύψει την ύπαρξη μιας μυστικής μασονικής οργάνωσης από Γάλλους αριστοκράτες και διανοούμενους, καθώς το έντυπο υλικό αυτής της ομάδας προερχόταν από την Αυστρία μ' έναν πολύ ειδικό τρόπο. Συγκεκριμένα, το υλικό αυτό διακινούνταν μόνον από στα μέλη της Μεγάλης Στοάς Alpina, που είναι η μεγαλύτερη και σημαντικότερη μασονική ομάδα στα καντόνια της Αυστρίας. Η στοά αυτή σύμφωνα με τον Άγγλο πρωθυπουργό Χάρολντ Γουίλσον, είχε χαρακτηριστεί κάποτε και ως "The Gnomes of Zurich", μια μυστική ομάδα από τραπεζίτες και χρηματιστές που, όπως υποστήριζε ο Γουίλσον, είναι πανίσχυρη στην Ευρώπη.
Ο Πάολι επιχείρησε να μάθει περισσότερες πληροφορίες για τη μυστική αυτή οργάνωση, που κυκλοφορούσε ένα περιοδικό, το Circuit, για τα μέλη της Alpina. Στο εξώφυλλο του πρώτου τεύχους υπήρχε ο χάρτης της Γαλλίας, το αστέρι του Δαβίδ τοποθετημένο πάνω του και κάτι που μοιάζει με διαστημόπλοιο ή UFO στο πάνω μέρος της σελίδας. το γεγονός ξεσηκώνει σίγουρα τόσο τις ομάδες αντισημιτών όσο και τους ερευνητές ιπτάμενων δίσκων, αλλά ίσως αυτή ακριβώς να ήταν και η πρόθεση των μελών του Ναού της Σιών, οι οποίοι, απ' ότι φαίνεται είχαν μία κλίση προς το μακάβριο χιούμορ. το παράξενο αυτό περιοδικό ήταν αφιερωμένο ολοκληρωτικά στην αστρολογία και σε "άλλα απόκρυφα" θέματα και αποδιδόταν σε κάποια Επιτροπή για τη Διασφάλιση των Δικαιωμάτων και των Προνομίων για Φτηνές Κατοικίες(!). Οι πρώτες έρευνες του Πάολι δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν την "Επιτροπή", αφού κανένας δεν γνώριζε τίποτε γι' αυτήν.
Στο σημείο αυτό οι σκεπτικιστές θα αρχίσουν σίγουρα να εκτιμούν το χιούμορ των μελών του Ναού της Σιών. Στην πραγματικότητα, ακόμα και το ίδιο το όνομα της ομάδας μπορεί να θεωρηθεί περίεργο, αφού ίσως να στόχευε στο να θορυβήσει τους οπαδούς της συνωμοσίας για τα 'Πρωτόκολλα της Σιών".
Ο Πάολι ανακάλυψε τελικά ότι το Circuit εκδιδόταν υπό την αιγίδα της πανίσχυρης Επιτροπής της Δημόσιας Υγείας της γαλλικής κυβέρνησης και διευθυνόταν από δύο στενούς φίλους του Ντε Γκωλ, τον συγγραφέα Αντρέ Μαρλώ και κάποιον Πιέρ Πλαντάρ ντε Σαιντ Κλαιρ, για τον οποίο ελάχιστα είναι γνωστά. Ο Πάολι υποπτευόταν πως η κυβέρνηση Ντε Γκώλ γνώριζε και συμπαθούσε την οργάνωση "Ναός της Σιών" και αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου του στην τεράστια επιρροή του Ναού στους συντηρητικούς κύκλους της Γαλικίας και στην πολιτική της Γαλλίας.
Ίσως και να είναι σύμπτωση, όμως δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε εδώ πως ο Πάολι εκτελέστηκε τελικά ως κατάσκοπος στο Ισραήλ...
ΖΕΡΑΡ ΝΤΕ ΣΑΙΝΤ: ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ - ΚΛΕΙΔΙ
Τo 1973 εκδόθηκε το βιβλίο του Ζεράρ ντε Σαιντ, La Race Fabuleuse, ένα βιβλίο που -αν κανείς δώσει βάση στα λεγόμενα του- εξηγεί το άστρο του Δαβίδ και το διαστημόπλοιο που ο Πάολι ανακάλυψε στο εξώφυλλο του περιοδικού Circuit. Πρόκειται για το είδος εκείνων των βιβλίων που θα ενθουσίαζαν τους αναγνώστες του Φον Νταίνικεν και του Βελικόφσκι. Αναφέρεται σε μία ανώνυμη μυστική ομάδα, για την οποία ο συγγραφέας αργότερα παραδέχτηκε πως επρόκειτο για τον Ναό της Σιών, και ασχολείται με άλυτα μυστήρια της γαλλικής ιστορίας, ενώ είναι γεμάτο ενδιαφέροντα αινίγματα και ιδέες.
Η πόλη Στενάι, για παράδειγμα, έχει στο θυρεό της το κεφάλι του Διαβόλου και υπάρχουν πολλές καταγραφές βροχής από βατράχους(!) στην περιοχή. Υπάρχουν όμως και άλλες παράξενες πληροφορίες μέσα στο βιβλίο. Ο τελευταίος βασιλιάς της Μεροβιγγιανής Δυναστείας, Νταγκομπέρ II, δολοφονήθηκε από αγνώστους στις 23 Δεκεμβρίου 689 σ' ένα δάσος στις Αρδένες, που λεγόταν Αρκαδία (η Αρκαδία στην αρχαία Ελλάδα πήρε το όνομα της από μια πανάρχαια θεά της γονιμότητας της λίθινης εποχής και το "Νοστράδαμος" ήταν ένα ψευδόνυμο για κάποιον αφιερωμένο στη "Δέσποινα μας" -ένας όρος που χρησιμοποιείται στη Γαλλία και παραπέμπει στην Παρθένο Μαρία).
Οι βοσκοί της ΑρκαδίαςΣ' ένα ολόκληρο κεφάλαιο του βιβλίου ο συγγραφέας διαφωνεί με την άποψη πως οι προφητείες του Νοστράδαμου αφορούσαν το μέλλον, υποστηρίζοντας πως επρόκειτο στην πραγματικότητα για κωδικοποιημένα μηνύματα, που αφορούσαν γεγονότα του παρελθόντος και είχαν μείνει έξω από την επίσημη ιστορία. Υπάρχουν ακόμα πληροφορίες σχετικά με τον άνθρωπο πίσω από το Σιδηρούν Προσωπείο, καθώς και μια ατελείωτη ιστορία σχετικά με το γιατί ο Λουδοβίκος XV ήταν παθιασμένος με τον πίνακα του Πουσίν, Οι Βοσκοί της Αρκαδίας, ο οποίος μας ξαναγυρίζει πίσω στη Μεγάλη Θεά.
έπειτα από ένα σημείο αντιλαμβάνεται κανείς πως ο ντε Σαιντ μας βομβαρδίζει με χιλιάδες πληροφορίες και μας προσφέρει δεκάδες κατευθύνσεις αμφίβολης έρευνας. Ο συγγραφέας σε κάποιο σημείο του βιβλίου αναφέρει πως πηγή του υπήρξε κάποιος μυστηριώδης Μαρκήσιος de B, o oποίος δυστυχώς δολοφονήθηκε στο ίδιο δάσος όπου είχε δολοφονηθεί ο Νταγκομπέρ II πριν από 1282 χρόνια (23 Αυγούστου 1971). οι λόγοι λοιπόν που και οι δυό τους δολοφονήθηκαν από απόγονους της φυλής του Βενιαμίν, σύμφωνα με τον ντε Σαιντ, ήταν γιατί και οι δύο ανήκαν σε μια μυστική οργάνωση (Ναός της Σιών). Κι εκεί η υπόθεση "απογειώνεται", καθώς το βιβλίο υποστηρίζει πως οι απόγονοι της φυλής του Βενιαμίν αναμίχθηκαν με εξωγήινους(!) από τον πλανήτη Σείριο, απέκτησαν υπερδυνάμεις με τη βοήθεια της γενετικής χημείας και μετανάστευσαν στην Ελλάδα(!!!) και στη Γαλλία.
Στο επόμενο βιβλίο του με τίτλο L' Or de Rennes-le-Chateau, ο ντε Σαιντ προσφέρει ακόμα περισσότερες πληροφορίες και παράξενες θεωρίες. Πρόκειται πάλι για τη γνωστή ιστορία του ιερέα Σονιέρ στο Ρεν-λε-Σατώ, που υπήρξε το πατρικό μεροβιγγιανό κάστρο του Νταγκομπέρ II. Ο ντε Σαιντ παραθέτει το αποκωδικοποιημένο μήνυμα ενός από τα θρυλικά χειρόγραφα: "Στον Νταγκομπέρ II, βασιλιά, και στη σιών ανήκει αυτός ο θησαυρός και αυτός βρίσκεται εδώ... βοσκοπούλες, κανένας πειρασμός, ο Πουσίν... κρατάει το κλειδί, ειρήνη 681... με το σταυρό και το άλογο του Θεού καταστρέφω αυτόν τον δαίμονα φύλακα το μεσημέρι..."
Η σύνδεση του Νταγκομπέρ και της Σιών φαίνεται να πιστοποιεί μεσαιωνική πηγή του Ναού της Σιών. Τα υπόλοιπα είναι ενδιαφέροντα προβλήματα για όσους ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα. Οι καμπαλιστές θα εξετάσουν τον αριθμό 681, ενώ άλλοι θα ασχοληθούν με τη σύνδεση του "δαίμονα' με το "άλογο του θεού". Το σημαντικότερο απ' όλα είναι το γεγονός πως, κατά πάσα πιθανότητα, η ιστορία του θησαυρού στο Ρεν-λε-Σατώ είναι μια πραγματικότητα.
Ας αναφέρουμε στο σημείο αυτό κι ένα μικρό βιβλίο, το Le Cercle d' Ulysee του Ζαν Ντελόντ, την ημερομηνία έκδοσης του οποίου δεν γνωρίζουμε. το βιβλίο υποστηρίζει με κάθετο τρόπο πως ο Ναός της Σιών ήταν μια συντηρητική μυστική εταιρία Καθολικών με κύριο σκοπό της την ενθρόνιση του αρχιεπισκόπου Λεφέβρ στον παπικό θρόνο. Ο Ντελόντ υποστηρίζει ακόμα πως ο Μεγάλος Διδάσκαλος του Ναού ήταν ο Αβάς Ντουκό-Μπουρζέ, ο οποίος διαδέχτηκε τον σουρεαλιστή ποιητή Ζαν Κοκτώ, που ήταν Μέγας Διδάσκαλος από το 1963.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, ο Κοκτώ θα μπορούσε πραγματικά να είναι ο άνθρωπος που έντυσε με το προσωπικό, σουρεαλιστικό του ταμπεραμέντο τον εξωτερικό μανδύα της μυστικής αυτής ομάδας. Όσο για τον αρχιεπίσκοπο Λεφέβρ και τον Αβάς Ντουκό-Μπουρζέ, πρόκειται για τους αρχηγούς του λεγόμενου Καθολικού Παραδοσιακού Κινήματος και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που δεν δίσταζαν να τους χαρακτηρίσουν "φασίστες". Ο πατέρας Κρον, που προσπάθησε να δολοφονήσει τον Πάπα Ιωάννη Πάυλο IΙ, είχε χειροτονηθεί κι εκπαιδευτεί από τον ίδιο τον Λεφέβρ, αλλά αργότερα έγινε περισσότερο εξτρεμιστής. Στη δίκη του ο επίδοξος δολοφόνος δήλωσε αμετανόητος, αφού, όπως υποστήριζε, έπρεπε ¨να σκοτώσει τον Αντίχριστο και οι μόνες του αμαρτίες υπήρξαν "οι αμαρτίες της σάρκας".
Συνεχίζεται....
Το πρώτο μέρος για τον Ναό της Σιών εδώ: http://fysikidrasi.blogspot.gr/2013/11/18.html
Το 13ο μέρος ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ - Τεκτονισμός, εδώ: http://fysikidrasi.blogspot.gr/2013/11/13.html
Το 11ο μέρος ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ - Ροδόσταυροι, η μακραίωνη πορεία προς την Υδροχοϊκή συνείδηση, εδώ: http://fysikidrasi.blogspot.gr/2013/10/11_31.html
Το έκτο μέρος ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ - Καθαροί, οι "αιρετικοί" της γνώσης και της αγνότητας, εδώ: http://fysikidrasi.blogspot.gr/2013/10/6.html
Το δεύτερο μέρος ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ -Ναΐτες Ιππότες, η πρώτη μυστική αδελφότητα, εδώ: http://fysikidrasi.blogspot.gr/2013/10/2_24.html
Το πρώτο μέρος ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΙΕΣ - Τι είναι - Πότε ξεκινάν ιστορικά - Πως λειτουργούν, εδώ: http://fysikidrasi.blogspot.gr/2013/10/1_24.html
Πηγή: Μυστικές Εταιρίες, εκδόσεις Αρχέτυπο, σελ. 98-102
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου