Δημοκρατία είναι... η αρμονία των αντιθέτων

Κάποτε ένας κοινωνικός λειτουργός, βλέποντας την εκπληκτική αδικία που υπάρχει στον κόσμο, αφιέρωσε ολόκληρη την ζωή του στην μεταρρύθμιση, ώστε ο κάθε  άνθρωπος να μπορεί να ζει με αξιοπρέπεια , ομορφιά και ελευθερία.
Είχε την φλογερή επιθυμία να κάνει κάτι γι’ αυτό, όμως δεν είχε αποτέλεσμα η προσπάθεια του, και  δεν ήξερε πως μπορούσε να βοηθήσει αποτελεσματικά .
Η αναζήτηση του τον έφερε κάποια μέρα σε μια συνάντηση με τον J. Krishnamurti
Όπου και του εξέθεσε τις ανησυχίες του …

(Το παρακάτω κείμενο είναι αποσπάσματα από αυτή την συνάντηση.)

Ερωτών:
"…Στην Αμερική υπάρχει ένα κάποιο είδος ελευθερίας , όμως η τυποποίηση και η προπαγάνδα είναι πολύ ισχυρές . Όλα τα μαζικά μέσα ενημέρωσης ασκούν τρομακτική πίεση στο Νου και αυτό το ίδιο πράγμα συμβαίνει σε ποικίλους βαθμούς, σε όλες τις <δημοκρατίες>, στην Κίνα, στην Ινδία και σε όλο τον κόσμο… Αυτή όλη η κοινωνική αδικία στον κόσμο πρέπει να  αλλάζει απόλυτα, ωστόσο δεν ξέρω από πού να αρχίσω να καταπιάνομαι."

Krishnamurti:
"Η μεταρρύθμιση χρειάζεται κι άλλη μεταρρύθμιση και αυτό είναι μια ατέλειωτη διαδικασία... Οι πολιτικές ομάδες έχουν πάντοτε ένα περιορισμένο πρόγραμμα, που ακόμα και αν εφαρμοστεί, προκαλεί πάντοτε βλάβη, που κατόπιν πρέπει να διορθωθεί για ακόμα μια φορά. Μιλάμε πάντοτε για την πολιτική δράση σαν μια εξαιρετικά σημαντική δράση, η πολιτική όμως δράση δεν είναι ο σωστός δρόμος...

Όλες οι κοινωνικές και οικονομικές μεταρρυθμίσεις υπάγονται σ’ αυτήν την κατηγορία.
Κατόπιν υπάρχει και η θρησκευτική φόρμουλα δράσεως που βασίζεται σε πίστη, ιδεαλισμό, δογματισμό, συμμόρφωση με κάποια αποκαλούμενη θεϊκή συνταγή. Αυτά προϋποθέτουν μια τύπου <αυθεντία>, υπακοή και πλήρη άρνηση της ελευθερίας. Παρόλο που οι θρησκείες μιλάνε για επί γης ειρήνη συντελούν στην αταξία διότι αποτελούν παράγοντα διαιρέσεως. Οι εκκλησίες πάντοτε έχουν πάρει θέση σε καιρούς κρίσεως, έτσι ώστε είναι πραγματικά πολιτικά σώματα και είδαμε πως κάθε πολιτική δράση είναι διαχωριστική. Οι εκκλησίες στην πραγματικότητα ποτέ δεν αρνήθηκαν τον πόλεμο , αντίθετα έχουν κάνει πολέμους.



Όταν λοιπόν κανείς παραμερίζει τις πολιτικές συνταγές, τι μένει; και τι πρέπει να κάνει κανείς;;
Ενδιαφερθείτε για ριζική αλλαγή, για ολική επανάσταση. Η μόνη επανάσταση είναι η επανάσταση ανάμεσα  σε άνθρωπο και άνθρωπο, ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτό είναι το μόνο μας ενδιαφέρον.
Σ’ αυτή την επανάσταση δεν υπάρχουν σχέδια, ιδεολογίες, εννοιολογικές ουτοπίες.
Πρέπει να πάρουμε το γεγονός της πραγματικής σχέσεως ανάμεσα στους ανθρώπους και να την αλλάξουμε ριζικά. Καθετί που προσπαθείτε να αλλάξετε, τροποποιείται και διαιωνίζετε από το περιβάλλον, από την ίδια την ζωή. Δεν υπάρχει τέλος σε αυτό.

Είναι σαν να προσπαθείτε να καθαρίσετε το νερό μέσα σε μια δεξαμενή, που συνεχώς ξαναγεμίζει με βρώμικο νερό. Ο χρόνος λοιπόν είναι έξω από αυτό το πράγμα. Πρέπει λοιπόν να ρωτήσουμε τι είναι πραγματικά δυνατό, χωρίς όμως την δράση του επιβάλω και της αυτοεπιβολής που είναι πάντοτε η δράση της συγκρούσεως. Η μόνη κακοδαιμονία στη σχέση είναι η σύγκρουση, ανάμεσα στα άτομα ή μέσα στα άτομα, και η σύγκρουση είναι αυτοεπιβολή. Όλες οι κοινωνικές ασθένειες είναι η προβολή αυτής της συγκρούσεως στην καρδιά κάθε ανθρώπου. Η μόνη πιθανή αλλαγή είναι μια ριζική μεταμόρφωση του εαυτού σας σ’ όλες τις σχέσεις, όχι σε κάποιο αόριστο μέλλον αλλά τώρα."

Ερωτών: 
"Πως μπορώ να ξεριζώσω αυτή την σύγκρουση που υπάρχει μέσα μου, αυτή την αντίφαση, την αντίσταση, την εξάρτηση;"



Krishnamurti:
"Αν δείτε πραγματικά αυτή την αντίφαση με πάθος, τότε αυτή η ίδια η αντίληψη είναι η επανάσταση.
Αν δείτε στον εαυτό σας αυτή τη διαίρεση ανάμεσα στο νου και την καρδιά, πραγματικά να τη δείτε, όχι να την συλλάβετε θεωρητικά, αλλά να τη δείτε, τότε το πρόβλημα φτάνει σε ένα τέλος. Ένας άνθρωπος που  διακατέχεται από πάθος για τον κόσμο και την αναγκαιότητα της αλλαγής, πρέπει να είναι ελεύθερος από πολιτική δραστηριότητα, θρησκευτική συμμόρφωση και παράδοση, που σημαίνει ελεύθερος από το βάρος του χρόνου, ελεύθερος από τα δεσμά του παρελθόντος, ελεύθερος από όλη τη δράση της επιβολής. Αυτός είναι ο καινούριος άνθρωπος.
Αυτή είναι η μόνη κοινωνική, ψυχολογική και ακόμα πολιτική επανάσταση…"

Τα αποσπάσματα ήταν από το βιβλίο του  J. Krishnamurti  Η Αναγκαιότητα Της Αλλαγής 

Δημοκρατία είναι... η αρμονία των αντιθέτων.

Πηγή: atheatos