Υπάρχουν διάφορες αρχές τις οποίες πρέπει να λαμβάνουμε υπ΄όψιν μας όταν εκτελούμε τις yoga asanas. Από τις πιο σημαντικές είναι η φυσική σύνδεση της αναπνοής με την κίνηση. Υπάρχει μία φυσική σχέση του σώματος με την αναπνοή.
Εκπνέουμε σε όλες τις στάσεις όταν η κάμψη εκτελείται προς μία κατεύθυνση, δηλαδή όταν υπάρχει τέντωμα, διάταση της πίσω μεριάς του κορμού και κατ΄ επέκταση, κάμψη προς τα εμπρός. Όταν αντιστρέφεται αυτή η κατεύθυνση, εισπνέουμε. Για τον ίδιο λόγο εισπνέουμε όταν σηκώνουμε τα χέρια και εκπνέουνε όταν τα κατεβάζουμε. Αυτού του είδους η σύζευξη εναρμόνιση, δημιουργεί μία οργανική σχέση ανάμεσα στην αναπνοή και την κίνηση.
Υπάρχει μία άλλους είδους κίνηση που δρα στην αναπνοή. Είναι το στρίψιμο. Κάθε στρίψιμο εκτελείται στην εκπνοή, ενώ όταν το σώμα επανέρχεται αυτό συμβαίνει στην εισπνοή.
Επομένως κάθε φορά που συμπτύσσεται το σώμα εκπνέουμε και κάθε φορά που ανοίγει εισπνέουμε. Φυσικά δεν αρκούμεθα στο να εισπνέουμε και να εκπνέουμε, αλλά φροντίσουμε να εναρμονίσουμε τη διάρκεια της αναπνοής με τη διάρκεια της κίνησης. Εάν χρειαζόμαστε 4 δευτερόλεπτα για να σηκώσουμε τα χέρια και 4 δευτερ. για να τα κατεβάσουμε, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να ειπνέουμε για 4 δευτερ. και να εκπνέουμε για 4 δευτ. Επομένως πρέπει πρώτα να καθορίζουμε τη διάρκεια της εισπνοής και της εκπνοής μας, και πάνω σ΄αυτήν καθορίζεται η διάρκεια της κίνησης και όχι το αντίθετο.
Υπάρχει άλλη μία αρχή, το κράτημα με γεμάτα και με άδεια τα πνευμόνια. Η διαδικασία του κρατήματος είναι πολύ σημαντική. Είναι ο χρόνος κατά τη διάρκεια του οποίου υιοθετούμε τη στάση του παρατηρητή, παραμένοντας κύριοι της πνοής μέσα από το βάθος του εαυτού. Έχουμε πει πόσο εύκολα οι πράξεις γίνονται μηχανιστικές συνήθειες. Με αυτόν τον τρόπο εμποδίζουμε την καθιέρωση συνηθειών στην πρακτική μας.
Η πρακτική της αναπνοής
Χάρη στο συνειδητό έλεγχο της αναπνοής αυτή γίνεται πολύ περισσότερο ουσιαστική και βαθιά. Κατά την διάρκεια της συνειδητής εισπνοής, ανοίγει ο θώρακας και κατεβαίνει το διάφραγμα. Όταν εκπνέουμε, συμβαίνει το αντίθετο: σύσφιξη της κοιλιάς και των θωρακικών πλευρών. Συνήθως οι άνθρωποι αναπνέουν χωρίς να διευρύνουν και να αδειάζουν το θώρακα και τα πλευρά, χωρίς επαρκή κίνηση του διαφράγματος. Κατά τη διάρκεια των yoga asanas πρέπει να διευρύνουμε την κοιλιά και το θώρακα στην εισπνοή και να επιστρέφει προς τα μέσα η κοιλιά, να αδειάζει ο θώρακας κατά την εκπνοή.
Η αναπνοή του κοιμώμενου (ujjayi)
Για να συνηδειτοποιήσουμε την αναπνοή καθ΄όλη τη διάρκεια της κίνησής της και για να εξομαλύνουμε την ροή της, θα πρέπει να παράγουμε καθ΄ όλη τη διάρκεια των asanas έναν ήχο που προκύπτει από τον περιορισμό του αέρα στο λαιμό, σαν να είχαν μία μικρή βαλβίδα στο λαιμό που κλείνουμε εν μέρει. Έτσι ρυθμίζουμε τον έλεγχο της αναπνοής από τον ήχο που παράγεται μακραίνοντας τη διάρκεια των αναπνευστικών κύκλων.
Η αναπνοή του κοιμώμενου μας προσφέρει δύο πλεονεκτήματα. Μας καθιστά πιο προσεκτικούς στη ροή της αναπνοής και αποτελεί ένα είδος δείκτη για το εάν μπορούμε να κάνουμε μία asana ή αν πρέπει να την σταματήσουμε.
Η δυναμική εκτέλεση των asanaς είναι πιο εύκολη από τη στατική και γι’ αυτό πάντα όταν ξεκινάμε τα μαθήματα γιόγκα ασκούμεθα κυρίως με τη δυναμική της πλευρά. Πολλές φορές όμως δεν αντιλαμβανόμαστε από τις σωματικές ενδείξεις αν πραγματικά μπορούμε να κάνουμε μία άσκηση. Η αναπνευστική ικανότητα είναι το μοναδικό κριτήριο. Κάθε φορά ου χρειάζεται να πάρουμε μία γρήγορη αναπνοή από τη μύτη πρίν συνεχίσουμε την αναπνοή του κοιμώμενου αυτό σημαίνει ότι πρέπει να σταματήσουμε. Βεβαίως αυτές οι πρακτικές αρχές αφορούν μαθητές που έχουν ήδη ασκηθεί για καιρό με τη γιόγκα.
Βασικές αρχές για τα κρατήματα
Τώρα θα εξετάσουμε λίγο το σωστό τρόπο με τον οποίο εκτελούμε τα κρατήματα με γεμάτα και άδεια τα πνευμόνια.
Ποια πρέπει να είναι η διάρκεια των κρατημάτων; Εάν η διάρκεια είναι πολύ μακρά με γεμάτα ή με άδεια, το σώμα επαναστατεί. Όταν κρατάμε την αναπνοή σε μια στάση, αυτό δεν θα πρέπει να ενοχλεί την όλη μου πρακτική σωματικά και αναπνευστικά. Για παράδειγμα, Εισπνέω και εκπνέω για 5 δευτερόλεπτα κρατώντας στατικά μία στάση. Μου ζητείται να εισάγω 5 δευτερόλεπτα κρατήματος με άδεια τα πνευμόνια. Εάν μετά από λίγες εισπνοές και εκπνοές αναγκασθώ να πάρω μία γρήγορη εισπνοή ή να σταματήσω την εκπνοή νωρίτερα, αυτό σημαίνει ότι ή πρέπει να μειώσω τη διάρκεια του κρατήματος, ή να το αφαιρέσω εντελώς.
Εάν, παρ’ όλες τις ενδείξεις, συνεχίσω να κάνω τα κρατήματα, το σώμα θα αρχίσει να τρέμει.
Ο στόχος των κρατημάτων είναι η βελτίωση της διαδικασίας της εισπνοής και της εκπνολής και όχι η παρεμπόδισή τους. Πολλές φορές π.χ. όταν έχω ρηχή εισπνοή, για να την κάνω πιο βαθιά και μακριά μπορεί να εισάγω ένα κράτημα με γεμάτα τα πνευμόνια όπως και το αντίθετο.
Πηγή : shantala.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου